Urineverlies

“Incontinentie is echt een handicap. Je leeft er geen dag korter door, maar de kwaliteit van je leven gaat er danig door achteruit”

Een op de drie vrouwen heeft gedurende haar leven in enige mate last van ongewild urineverlies (incontinentie). De ernst van het urineverlies kan verschillen en de ernst van de klachten heeft in hoge mate invloed op de kwaliteit van leven. Hoewel niet levensbedreigend, kan het ongemak en de schaamte hierover wel leiden tot isolatie en zelfs depressie. Het kan vrouwen enorm beperken in hun dagelijks leven waardoor ze bijvoorbeeld het actief deel nemen aan b.v. sporten liever willen vermijden. Vaak is het een probleem waar ze niet graag over praten, laat staan hulp voor zoeken.

Stress-incontinentie

Bij stress-incontinentie, ook wel inspanningsincontinentie genoemd, treedt er urineverlies op door een verhoging van de buikdruk(stress). De sluitspier van de blaas kan deze buikdruk niet meer voldoende opvangen waardoor er tijdens activiteiten zoals hoesten, niezen, lachen, tillen, springen en sporten urine wordt verloren.

Stress-incontinentie hangt vaak samen met niet goed functionerende bekkenbodemspieren. Na een zwangerschap, bevalling en na een operatie in het bekkengebied, kunnen de spieren rondom de blaasuitgang uitgerekt worden of beschadigd raken. Ook door normale veroudering worden deze bekkenbodemspieren zwakker/slapper. Een baarmoeder of blaasverzakking kunnen ook incontinentie klachten geven.

Daarnaast hebben vrouwen een kortere plasbuis dan mannen, waardoor de urine minder goed tegengehouden kan worden.

Belangrijk bij stress-incontinentie is dat er geen gevoel van aandrang optreedt maar er urine wordt verloren tijdens een activiteit!

Behandelmogelijkheden

Omdat een matige of slechte beheersing van de bekkenbodemspieren regelmatig een rol speelt, is in eerste instantie bekkenfysiotherapie de aangewezen therapie. Operatieve technieken zijn ook een optie, maar daarvoor moet men naar de medisch specialist. Er zijn diverse technieken ontwikkeld om een nieuwe ondersteuning aan de plasbuis te geven. Onder andere gebruikt men kunstmatige bandjes (bijv. TVT,TOT). Bekkenfysiotherapie is echter minder ingrijpend en een prima keuze om mee te starten!

Urge-incontinentie

We spreken van urge-incontinentie of aandrangs-incontinentie, wanneer de blaas(spier) vanzelf aanspant zonder dat men op dat moment wil plassen. Doordat de blaas aanspant en het afsluitmechanisme(systeem) dit niet of onvoldoende kan tegenhouden of afremmen wordt er urine verloren. Dit spontaan aanspannen van de blaas wordt ervaren als “aandrang”.

De oorzaak van urge-incontinentie is tot op heden nog onbekend. Wel speelt een overactiviteit van de blaas een grote rol.

Behandelmogelijkheden

De behandeling zal met name gericht zijn op verbetering van het toiletgedrag en blaastraining. Daarnaast is het verbeteren van de functie van de bekkenbodemspier belangrijk. Samen vormen dit onderdelen van een effectieven bekkenfysiotherapeutische behandelplan/behandeling.

Gemengde incontinentie

Men spreekt van gemengde incontinentie wanneer stress- en urge-incontinentie gecombineerd voorkomen.